Aydın’da Hayvancılıkta Kriz: Koyunlar Elimizde Kaldı

Haber: Osman BEKAR

(AYDIN) – Aydın‘ın Bozdoğan ilçesine bağlı Alamut köyünde yaşayan Hakan Akçay, “Hiç bu sene kadar güç bir sene olmadı. Eserlerimizin, koyunlarımızın yarısı elimizde kaldı. Yani emekli maaşı çok düşük olduğundan ötürü kimse koyun almaya yanaşmıyor. Bu sene koyunlarımız satılmadı, yarısı kaldı elimizde. Yani çok sıkıntı geçiyor, ekonomimizde zor” dedi.

Bozdoğan’da üç yıldır hayvancılık yapan Hakan Akçay, bu yılın kesimdeki en sıkıntı yıl olduğunu belirtiyor. Ekonomik kahırlar ve artan maliyetler nedeniyle koyunlarının yarısının elinde kaldığını belirten Akçay, şunları söyledi:

“Koyun alıp koyun satıyoruz. Hiç bu sene, hiçbir sene bu sene kadar güç bir sene olmadı. Eserlerimizin, koyunlarımızın yarısı elimizde kaldı. Yani emekli maaşı çok düşük olduğundan ötürü kimse koyun almaya yanaşmıyor. Bu sene koyunlarımız satılmadı, yarısı kaldı elimizde. Yani çok güç geçiyor, ekonomimizde güç. Çiftçilikte de güç. Ot alması, yem alması bunlar bayağı bir kıymetli olduğundan ötürü üretimimiz de güç oluyor. Büyütmek de güç oluyor alışılmış. Yemlerimiz de değerli. Yani çok sıkıntı bir süreçten geçiyoruz. Yani geçen seneye nazaran bu sene kurtarmayacak büyük ihtimal ziyan edeceğiz. Aldığımızda pişman olduk. Keşke öteki bir şey alsaydık, diğer bir hayvan baksaydık. Büyükbaş ya da ne bileyim öteki bir yemde, öbür bir otta kullansaydık elimizdeki eserleri. Bunların yarısını sattık, yarısı elimizde kaldı. Günlük hepsi 15-20 kilo yem yiyor.  Günlük 3, 4 paket ot veriyoruz. Geçen seneye nazaran çok büyük zarardayız aslında. Geçen sene daha kolay sattık, bu sene satamadık. Maliyetleri gün güne artıyor.

“Bir emekli maaşı bir koyun yapmıyor maalesef”

Yani emekli insanlarımız hiçbiri koyun alamıyor. Bir emekli maaşı bir koyun yapmıyor maalesef çiftçi hayvanımızla. Bu türlü nasıl masraf, nereye kadar sarfiyat hiç bilmiyorum. Bu sene kadar hiçbir vakit berbat olmadı. Her sene daha da berbata gidiyor, daha da berbata gidecek. Yani korkuyoruz. Ne yapacağız, ne edeceğiz düşündürüyor bizi. Hayvancılık yapsak mı, yapmasak mı? Seneye artık nasıl yapacağız bilmiyorum. 9 ay evvel bu hayvanları almasaydım bir dövize koysaydım, bir altına koysaydım hiç bu kadar ziyan etmezdim. Yani bunların hayvanı, bunların pisliğiyle, bunların veterineriyle, bunların ilacıyla uğraşmazdım. Ziyan etmezdim. Elimde kalacak diye, kalmayacak diye kaygıyla uymazdım.

“1-2 ay sonra ödemeli isteyen oluyor”

Pişmanım. Keşke bu işe girmezdim lakin istemezdim bu türlü olmasını. Lakin işte iktisadın durumu, iktisadın berbat olması, hayvancılığın makus olması tesir etti. Keşke elimdeki parayı öteki bir şeyle değerlendirseydim. Döviz üzere, altın üzere bir şeye koysaydım hiç olmazsa oradan para kazanırdım. Şu an elimde 8-9 tane hayvan kaldı elimde. Yani yarı yarıya hayvanım kaldı. Soran yok. Artık gelen soruyor fiyatı. Artık maliyete nazaran fiyat veriyorum. O fiyat da ona emekli maaşına nazaran ya da gelirine nazaran fazla geldiği için almaktan vazgeçiyor. Bakıp geri gidiyor. 1-2 ay sonra ödemeli isteyen oluyor. Lakin artık tanımadığım insanlara onu veremeyiz. Tanıdığımız beşerler da oluyor lakin artık maliyetleri de kendi cebimizden çıktığı vakit da o vakit biz ziyan ediyoruz. ya biz bu koyunları 6-7 ay, 8 ay evvel aldık. Aldığımızda pişman olduk. Alsa mıydık, almasa mıydık? Bir tane tanesi bize 5-6-7-8 liraya mal oldu. Satacak mıyız satmayacak mıyız diye kaygı var içimizde.

“Düzeleceğini sanmıyorum, hayvancılık gittikçe bitiyor”

Yani ne yapsak iki ortada bir ortada kaldık. Şu an koyunlarımız 50-60 kilo ortası. Kaba et dersen ortalama 25-30 kilo etleri var. Ortalama fiyatları 17 bin ile 20 bin ortası sarfiyat. Geçen yılki fiyatların altına düştü. Altında kaldı. Yani bu seneye nazaran daha verimli olması lazım. Lakin altında kaldı geçiş sene fiyatların altında kaldı. Yani hayvancılık berbata gidiyor. Bu türlü gitmesini, bu türlü olmasını istemezdik. Yani öteki hayvancılık yapan arkadaşlarımız da var. Onlar daha bizden daha makûs durumdalar. İnşallah düzelirler ki düzeleceğini sanmıyorum lakin hayvancılık gittikçe bitiyor. Yok olacak diye korkuyoruz. Umarım en kısa vakitte düzelir. Devlet takviye verir bize. Devletin verdiği takviyesiyle tekrardan eski günlerimize geri döneriz.”

About The Author

admin

See author's posts